Jeśli o mnie chodzi to zaczęło się od dwóch rzeczy: chęci poprawienia kondycji ciała (by niby byłam szczupła, ale jakaś taka galaterkowata :/) i pozbycia się trądziku. Na początku zastosowałam się do standardowych zaleceń dietetycznych: pełne ziarno, dużo nabiału, 5 posiłków dziennie. Zaczęłam dużo biegać. Po 2,3 miesiącach wcale nie było lepiej, a tylko gorzej. Przytyłam 3 kg, brzuch jak balon, wiecznie wzdęty. Kompletnie nie rozumiałam, co robię nie tak.
A kiedy po kolejnym leczeniu dermatologicznym, miałam okropny nawrót trądziku, powiedziałam sobie dość. Stwierdziłam, że coś musi być nie tak. Zaczęłam drążyć i tak trafiłam na blog Moniki Skuzy Tłuste Życie. Tam po raz pierwszy przeczytałam o paleo, protokole autoimmunologicznym, wpływie diety na zdrowie. I tak zaczęła się moja powolna przemiana. Po drodze wykryłam Hashimoto i zastosowałam AIP przez 2,5 miesiąca. Jednak dużo lepiej czuję się na paleo, dlatego wyszłam z AIP i obecnie czuję się świetnie. Struktura ciała się poprawiła, nie muszę się katować godzinami na siłowni, wzdęcia i trądzik to przeszłość. Obecnie cały czas się dokształcam w dziedzinie dietetyki, bo ludzkie ciało i jego związek z jedzeniem jest dla mnie pasjonujący i mam nadzieję, że w przyszłości będę związana zawodowo z tym tematem
Dzięki paleo odkryłam swoją pasję. A jak było u Was?
), ale też mam problem z akceptacją mojej diety przez bliskich. Teściowie to szczególnie oporna grupa, ale pracuję nad nimi 
, a ta dieta mi najbardziej odpowiada i czuję się na niej dobrze.