Historia wewnętrzna. Jelita - najbardziej fascynujący organ naszego ciała recenzja • PaleoSMAK

Książka Giulii Enders Historia wewnętrzna. Jelita – najbardziej fascynujący organ naszego ciała to napisany lekkim językiem fascynujący i przystępny przewodnik po naszym układzie pokarmowym.

W ostatnich latach widzieliśmy wzrastające zainteresowanie nauki jelitami i zamieszkującymi je bakteriami, więc naturalną koleją rzeczy były książki na ten temat.

Całe szczęście Giulia Enders posiada talent pisarski, bo tę książkę się bardzo łatwo czyta. Na pewno jest w tym też zasługa polskiej tłumaczki.

Według autorki jelita są mało znane i niedoceniane, a pełnią kluczową rolę w naszym organizmie, wpływając na nasz układ odpornościowy, a nawet umysł.

Giulia Enders w sposób bardzo zrozumiały i naturalny opisuje dla niektórych krępujące, dla innych obrzydliwe tematy – mamy np. cały rozdział o tym, jak powinna wyglądać zdrowa kupa oraz dlaczego niektóre bąki nieprzyjemnie pachną, a inne nie.

Wydawało mi się, że o układzie pokarmowym wiem dużo, ale dopiero lektura Historii wewnętrznej uświadomiła mi, że była to dość powierzchowna wiedza.

Jeśli bierzemy pod uwagę florę bakteryjną zamieszkującą jelita i jej wpływ na nasze zdrowie i samopoczucie, to nowe odkrycia pojawiają się wręcz każdego tygodnia. Trzeba przyznać, że Giulia Enders na bieżąco śledzi nowe badania i sporo wie na ten temat.

Jest to doskonały przewodnik po zakamarkach układu pokarmowego, jednak czułem pewien niedosyt – brakowało mi szczegółowych informacji, co jeść, by nasze jelita były zdrowsze i szczęśliwsze.

Nie było wystarczająco wiele informacji na temat alergii i nietolerancji, ale trzeba przyznać, że jest to tak skomplikowane i rozległe zagadnienie, że niemożliwym jest opisanie go w jednym tylko rozdziale.

W Historii wewnętrznej spodobał mi się bardzo wyważony ton autorki, daleko od rzucania nieprecyzyjnymi sensacjami na prawo i lewo. Szczególnie do gustu przypadł mi świetnie napisany rozdział o higienie.

Niestety Giulia Enders nie posiada zbyt aktualnej wiedzy o żywieniu, uważa, że pszenica to zdrowy i wartościowy pokarm, że tyje się od tłuszczu, a cholesterol w krwi bierze się z tłustego mięsa.

Trochę niedopracowany moim zdaniem jest też rozdział o zgadze, bo autorka nie wspomina tam o niedokwaszeniu żołądka jako o przyczynie problemów trawiennych.

Pomimo tych drobnych mankamentów Historia wewnętrzna jest bardzo wartościową, a przy tym niedrogą książką, którą można polecić każdemu, kto choć w niewielkim stopniu interesuje się swoim zdrowiem.

Dzięki lekturze dowiesz się nie tylko, jak zbudowany jest układ pokarmowy, ale też ile masz bakterii w jelitach, po co tam są i jakie są ich zadania, kiedy pojawiają się z nimi problemy, a w końcu jak mikroskopijne bakterie rządzą naszym apetytem i zachowaniem.

Zdecydowanie polecam!

Książka wciąż jest w sprzedaży (sprawdź ceny).