Opublikowany na początku tego roku przepis na chleb paleo z warzyw, niskowęglowodanowy, bezglutenowy i bez nabiału (który w dodatku jest przepyszny) to najpopularniejszy przepis na tej stronie, notując kilkaset wyświetleń każdego dnia. Lepsze jest czasem wrogiem dobrego, ale w tym przypadku okazuje się, że z pewną modyfikacją ten chleb może być jeszcze lepszy!
Chleb paleo śródziemnomorski jest modyfikacją wspomnianego wyżej chleba paleo z warzyw polegającą głównie na dodaniu do przepisu pesto z oliwek i suszonych pomidorów. Otrzymany chleb jest pachnie oszałamiająco, smakuje obłędnie – ma wyraźnie śródziemnomorską nutę, a w dodatku wciąż jest paleo, niskowęglowodanowy, bezglutenowy i bez nabiału. Może być doskonałym śniadaniem paleo, można go też wziąć ze sobą do pracy albo dać dzieciom do szkoły.
Jak więc zrobić taki pyszny chleb? Przepis na chleb paleo śródziemnomorski, niskowęglowodanowy, bez zbóż, nabiału (laktozy i kazeiny) i bezglutenowy: Czytaj dalej Chleb paleo śródziemnomorski→
Kilka dni temu skończyłem czytać książkę o bardzo wymownym tytule Jedz tłusto i bądź zdrowy autorstwa włoskiego lekarza Francesco Perugini Billi wydaną w Polsce przez wydawnictwo WGP. Książek o odżywianiu przeczytałem już dość sporo, ale ta właśnie, pomimo dość niewielkiego rozmiaru, zrobiła na mnie spore wrażenie.
Autor zaczyna od wytłumaczenia, co to są tłuszcze i dokładnie opisuje różnice pomiędzy tłuszczami nasyconymi oraz jedno- i wielonienasyconymi. Podoba mi się zwrócenie uwagi na to, że cholesterol tak naprawdę nie należy do tłuszczów i czym się od nich różni. Większość literatury wyróżnia niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe (zwane w Polsce NNKT), ale Francesco Perugini Billi idzie dalej i podaje, które z nich są naprawdę niezbędne, a które są niezbędne, ale nie do końca, to znaczy bez nich przeżyjemy, choć niekoniecznie w pełnym zdrowiu.
Czytelnik dowie się także, jaki wpływ mają na nas różne rodzaje tłuszczów, a przede wszystkim ich braki albo wzajemna nierównowaga w pożywieniu. Kolejne rozdziały bardzo dobrze opisują, jakimi tłuszczami żywiła się ludzkość od zarania dziejów do okresu po drugiej wojnie światowej, jak wielkie zmiany zaszły później i jaki miały wpływ na nasze zdrowie. Autor także podaje, na jak wątłych podstawach oparta została wciąż dominująca histeria i kampania nienawiści przeciw cholesterolowi i tłuszczom nienasyconym. Czytaj dalej Jedz tłusto i bądź zdrowy – recenzja książki→
Pesto to pochodzący z północnych Włoszech sos składający się tradycyjnie z czosnku, bazylii, orzeszków piniowych, oliwy z oliwek i sera. Nie zawsze mamy pod ręką świeżą bazylię, a orzeszki piniowe mają zdecydowanie za dużo wielonienasyconych kwasów tłuszczowych (w większości omega-6). Możemy jednak zrobić zdrowszą (mniej omega-6 i z opcjonalnym serem), praktyczniejszą (bez świeżej bazylii) i smaczniejszą (z suszonymi pomidorami) wersję pesto.
Pesto to nie tylko sos do makaronu, jeśli lubisz ten smak, to znakomicie doprawi ono chleb paleo (np. niskowęglowodanowy), jajka na twardo, omlety, naleśniki paleo, majonez paleo, warzywa, sosy do sałatek albo mięsa, a nawet makaron z warzyw. Pesto możesz używać jako sos do warzyw na zimno pokrojonych w słupki (dobre na imprezy), ale dobrze też doprawia warzywa na ciepło, np. gotowane na parze.
Jak zwykle na początku miesiąca prezentujemy przykładowy jadłospis na jeden dzień danego miesiąca. Oczywiście dieta paleo diecie paleo nierówna i wszyscy mamy różne (nie)tolerancje pokarmowe, więc to tylko bardzo subiektywny przykład. Dziś akurat menu stosunkowo mięsne i bardzo niskowęglowodanowe.
Kilka dni po napisaniu poprzedniego wpisu o tym, że nasze trendy żywieniowe zdają się zmieniać na lepsze (Jemy zdrowiej?), zobaczyłem statystyki dotyczące napojów gazowanych na amerykańskim rynku i postanowiłem sprawdzić, czy także pijemy zdrowiej.
Powyższy obrazek pochodzi z artykułu na stronie The New York Times i pokazuje bardzo ciekawy trend w Stanach Zjednoczonych. Spożycie napojów gazowanych (zwanych tam soda) rosło szybko od lat 1960 i osiągnęło szczyt w latach 1998-1999 w ilości około 55 galonów rocznie na osobę (czyli 210 litrów rocznie na osobę, co stanowi ponad pół litra dziennie). Czytaj dalej Pijemy zdrowiej?→
W sklepach możemy spotkać czasem jajka, na opakowaniu których rzucają się w oczy informacje o kwasach tłuszczowych omega-3. Czasem możemy przeczytać o kurach jedzących specjalną paszę, dzięki której ich jaja mają być specjalnie bogate w tłuszcze omega-3. Czy to rzeczywiście prawda? Czy jajka omega-3 są rzeczywiście zdrowsze, czy to sztuczka marketingowa?
Nienasycone kwasy tłuszczowe omega-3 i omega-6 są niezbędne dla naszego zdrowia, niestety współczesna dieta dostarcza zdecydowanie za mało omega-3, a za dużo omega-6, a ta nierównowaga jest przyczyną wielu problemów zdrowotnych. Z tłuszczów omega-3 możemy wyróżnić powszechnie dostępny ALA i pochodzące tylko od zwierząt DHA i EPA. Niektóre pokarmy zawierają dużo tłuszczów ALA, ale ich konwersja w naszych organizmach na DHA i EPA jest niewielka, mniej więcej 5% (czytaj więcej: Kwasy tłuszczowe omega-3, -6 i -9). Czytaj dalej Jajka omega-3 – zdrowie czy marketing?→
Miesiąc temu The New York Times opublikował artykuł, według którego, pomimo ujadania tysięcy lekarzy i dietetyków wykształconych w poprzedniej epoce, zaczynamy jeść lepiej. Pokazywane dane odnoszą się do krajów anglosaskich, ale udało mi się znaleźć też trochę statystyk dotyczący Polski. Czy rzeczywiście jemy lepiej, jemy zdrowiej?
Zanim omówimy Polskę sprawdźmy, z czego się cieszą Amerykanie. Przez dziesięciolecia zakłamana machina propagandowa starała się nam wmówić, że używane od tysięcy lat tłuszcze zwierzęce stały się nagle niezdrowe, a produkowane przez wielkie koncerny przy użyciu skomplikowanych procesów technologicznych oleje roślinne są dużo lepsze. Ta sama machina mówiła, że mamy jeść zboża od rana do wieczora. Czytaj dalej Jemy zdrowiej?→
Tatar (albo inaczej: befsztyk tatarski) – surowe mięso i surowe żółtko, czyli w sam raz posiłek dla jaskiniowca – czy rzeczywiście? Według angielskiej Wikipedii tatar jako danie z surowej wołowiny i żółtka ma zaledwie stuletnią historię. Ogniem posługiwał się już Homo Erectus przed milionem lat i według wielu to właśnie obróbka termiczna żywności pozwoliła mu na szybki rozwój. Czy powinniśmy więc jeść surowe mięso? Czy to zdrowe i bezpieczne?
Mięso poddane obróbce termicznej (pieczone, gotowane…) ma dużo zalet, ale też kilka wad, np. gorszą dostępność niektórych aminokwasów i znacznie mniejszą zawartość witamin B6 i C. We wszystkich kulturach świata istnieją dania zawierające surowe mięso (tatar lub carpaccio w Europie, sushi w Azji…) i pomimo opanowania ognia od tysiącleci wciąż część mięsa jadamy na surowo. Dokładnie to samo zresztą robią także żyjące współcześnie prymitywne plemiona.
Tatar (befsztyk wołowy) – tradycyjne europejskie danie z surowej wołowiny – przepis: Czytaj dalej Tatar→
Nowocześni jaskiniowcy podróżują, także samolotem na duże odległości. Do samolotu możemy wziąć dużo własnego jedzenia (czytaj więcej:Podróż samolotem), ale warto pamiętać, że w lotach przez ocean mamy do wyboru posiłek bezglutenowy, choć niedawno pokazaliśmy, że może on zawierać gluten (zobacz: Posiłek bezglutenowy w samolocie – część 1). Tym razem bardziej pozytywny przykład: jak wygląda bezglutenowy posiłek w samolocie?
Na powrót z USA także miałem zamówione jedzenie bezglutenowe (GFML). Lot także odbywał się wieczorem i przez noc, podano nam kolację i śniadanie. Powyżej zdjęcie kolejnej bezglutenowej kolacji w samolocie.
Smalec jest doskonałym tłuszczem do smażenia, szczególnie do potraw, do których słodki posmak oleju kokosowego albo goryczka oliwy z oliwek niezbyt by pasowały. Czysty smalec ma dość wysoki punkt dymienia, a zdecydowana większość kwasów tłuszczowych smalcu jest zdrowa (czytaj więcej: Czy smalec jest paleo?).
Smalec uzyskujemy z wytopu tłuszczu wieprzowego – najczęściej słoniny, choć można też użyć podgardla i bardzo tłustego boczku. Smalec może być czysty (uniwersalny do zastosowań kuchennych) albo ze skwarkami (i cebulą, jabłkiem itp) – taki smalec świetnie smakuje na chlebie paleo.
Mimo iż sam smalec ma wyraźny smak i zapach, to w wielu potrawach jest on niewyczuwalny – na smalcu można nawet przyrządzać ciasta i słodkie potrawy, w tradycyjnej polskiej kuchni kruche ciasto i pączki były właśnie na smalcu).
