Moimi ulubionymi ciastami były serniki i ciasta czekoladowe. O ile z sernikami pożegnałem się bez żalu, to wciąż czasem mam ochotę na dobre czekoladowe ciasto. Kiedyś robiłem brownie z batatów, jednak miało ono trochę za dużo węglowodanów. Zacząłem więc testować brownie z cukinii i okazało się, że jest całkiem smaczne!
Od czasu do czasu zdarza mi się zatrzymać podczas wyjazdów w hotelu i choć zbóż nie jadam już jakieś 6 lat, to nigdy nie przyszedł mi do głowy pomysł szukania bezglutenowego hotelu. Po prostu wybieram hotel z bufetem śniadaniowym, podczas którego jem jajka, mięso, warzywa i owoce. Naprawdę się zdziwiłem, gdy niedawno zobaczyłem reklamę hotelu bezglutenowego.
Reklama dotyczyła włoskiego hotelu Bikini położonego w miejscowości Rimini (strona hotelu). Hotel chwali się wieloletnią certyfikacją włoskiego stowarzyszenia celiaków i reklamuje się tak: Czytaj dalej Bezglutenowy hotel→
Moja historia zaczęła się podobnie jak wiele innych…
Jako dziecko miałam dobry wzrok, potem wraz z rozpoczęciem nauki szkolnej zaczął się stopniowo pogarszać, by na zakończenie studiów osiągnąć wartość -5.75 dioptrii. Moje okulary wyglądały jak denka od słoików, a ja bardzo nie lubiłam tego, jak wyglądam w okularach, ani tego, że życie z nimi jest po prostu niewygodne.
Anna w soczewkach kontaktowych, fot. Sławek Trojan
Każda wizyta u okulisty wyglądała tak samo. Pogorszyło się, no to trzeba zmienić szkła. Po każdej takiej zmianie głowa bolała tak samo mocno, jak oczy. Obraz, który widziałam przez szkła okularów był dla mnie przeostrzony. Toczyłam batalie z lekarzami, żeby wypisywali mi receptę na szkła z mniejszą korekcją, niż ta, przy której czytałam wszystkie literki z dolnego rzędu tablicy. Wtedy przynajmniej czułam się względnie dobrze, niż po „ostrej” zmianie szkieł.
Owsianka jest tradycyjną potrawą śniadaniową przyrządzaną z płatków owsianych i mleka. Żywienie paleo oraz protokół autoimmunologiczny stosowany między innymi przy Hashimoto wykluczają zboża i nabiał. Całe szczęście można przyrządzić „owsiankę” paleo bez owsa, nabiału, orzechów, strączków, cukru.
W ostatnich tygodniach głośno jest o nowym filmie australijskiego aktora Damona Gameau’a pod tytułem Cały ten cukier (ang. That sugar film). Film już zszedł z ekranów, ale całe szczęście jest książka Cały ten cukier (ang. That sugar book), którą każdy powinien przeczytać, bo pokazuje jak uważana za zdrową dieta wpływa na nasze ciało.
O pomyśle Damona usłyszałem półtora roku temu i od razu go opisałem: Damon Gameau i jego cukrowy eksperyment. Sam testuję na sobie różne koncepcje żywieniowe porównując wyniki badań krwi „przed i po” i naprawdę mnie ucieszyło, że ktoś bardziej znany, stosując tę samą koncepcję, zrobi o tym film i książkę.
Nie można za długo publikować jadłospisów jednej osoby, bo w końcu zaczną się powtarzać. Nawet jeśli nie jadam dość monotonnie, to ile różnych (prawdziwych!) jadłospisów można ułożyć na podstawie jednej osoby? Stąd też pomysł publikowania jadłospisów innych bloggerów paleo. Dziś swoje menu prezentuje Bartek, autor bloga paleolife.pl, zapalony crossfitowiec i entuzjasta zdrowego stylu życia.
Ryż albo kuskus (z pszenicy) są często spotykane nawet w Polskiej kuchni. Niestety składają się głównie z węglowodanów, a kuskus dodatkowo zawiera gluten. Całe szczęście możemy przygotować dużo zdrowszą i całkiem podobną alternatywę dla ryżu i kaszy kuskus – z kalafiora albo brokuła.
Był czerwiec 1965 roku, kiedy bardzo otyły mężczyzna zgłosił się do kliniki medycznej w Dundee w Szkocji. Ważący 207 kg pan A.B. (chciał zachować anonimowość) miał dość bycia grubym i oznajmił, że zamierza nie jeść niczego i żywić się tylko tłuszczem ze swojego ciała – aż osiągnie normalną wagę.
Tak zaczyna się jedna z najbardziej niesamowitych historii o odchudzaniu – jak przeżyć ponad rok bez jedzenia.
Artysta nieznany, Portret Daniela Laberta, ok. 1800
Lekarze oczywiście mieli inne zdanie, ale Szkot oświadczył, że on już podjął decyzję i jej nie zmieni. Jak lekarze chcą, to mogą monitorować stan jego zdrowia, ale on jeść nie będzie i już.
I rzeczywiście – mężczyzna ten nie jadł niczego przez rok i 17 dni, żywiąc się tylko zgromadzonym wcześniej tłuszczem. Przez ten czas stracił 125 kg. Czytaj dalej Rok bez jedzenia→
Sałatka winegret to wywodzące się z rosyjskiej i ukraińskiej kuchni bardzo zdrowe i pożywne danie, które także nadaje się na smaczne śniadanie. Przy małej modyfikacji ta sałatka będzie dozwolona na protokole autoimmunologicznym – restrykcyjnej wersji diety paleo.
Tak jak wiele tradycyjnych dań, sałatka winegret posiada bardzo dużo różnych wersji, zależnie od regionu, z którego pochodzi, ale podstawą zawsze są buraki. W przedwojennej wschodniej Polsce potrawa ta była zwana sałatką lwowską i jadano ją jako samodzielne danie albo przystawkę. Czytaj dalej Sałatka winegret (ze śledziem)→
Dzika kuchnia Łukasza Łuczaja to zarówno zielnik jak i książka kucharska. Nie opowiada jednak o roślinach dostępnych w supermarkecie, a o tych, które możemy znaleźć w lesie, ogrodzie albo na łące. Autor opisuje ponad 60 dzikich i jednocześnie jadalnych polskich roślin, między innymi klon, pokrzywa, łopian, czeremcha, brzoza, bez, podbiał, mniszek lekarski.
Każda roślina jest dokładnie opisana – gdzie można ją typowo znaleźć, jakie części są jadalne i kiedy ją zbierać, a identyfikację ułatwiają liczne ilustracje i zdjęcia. Przy każdym „chwaście” jest kilka przykładowych przepisów, zawierających go w liście składników.
Książka jest ładnie wydana, ma piękne ilustracje i, przynajmniej dla mnie, to czysta przyjemność wziąć ją do ręki.
Dzika kuchniato nie jest książka o diecie paleo, choć ma stronę poświęconą naszemu sposobowi żywienia. Dlaczego ją jednak opisuję? Nasi przodkowie mieli niezwykle urozmaicone pożywienie, w ciągu tygodnia zjadali rośliny i zwierzęta należące do ponad 100 różnych gatunków. Czytaj dalej Dzika kuchnia – recenzja książki→
Dieta paleo po polsku i styl życia dla dzieci i dorosłych
