Nazywam się eMMa, eMMa Sweettooth.
Mój pierwszy wpis na paleosmak.pl Grzegorz opublikował trzy lata temu: Ja i moja cukrzyca typu I. Dwa lata po moich drugich narodzinach. Tak, wielokrotnie o tym pisałam, że diagnoza: cukrzyca typu I insulinozależna, była moimi świadomymi narodzinami.
Było to moje dno. Dno najgłębsze z możliwych. Wtedy miałam wrażenie, że głębiej jest tylko muł i wodorosty. Wówczas myślałam, podobnie jak na poniższym rysunku, że nigdy z tego bagna nie wyjdę.
Praktycznie o wszystkim już napisałam; o tym co jem, czego nie jem i o tym, jak sobie radzę z tym wszystkim: Leczenie cukrzycy typu I dietą. Ostatnio zaczęłam pisać nawet o tym, co zaczęło się dziać w mojej głowie po przejściu na najlepszą dietę dla cukrzyka, czyli podyktowaną własnym glukometrem: Najlepsza dieta dla cukrzyka czyli dieta według wskazań własnego glukometru.
Dawno nic nie publikowałam, ponieważ niewiele się zmieniło.
Nadal nie jestem na intensywnej insulinoterapii, gdyż poziom moich cukrów tego nie wymaga.
No, może ciut częściej mam dni bezbiałkowe (Śniadanie cukrzyka bez insuliny). Zdarzają się też dni, w których jem tylko jeden albo dwa posiłki.
Coraz więcej jem zielonych warzyw. Na śniadanie potrafię zjeść cztery ogórki małosolne, cztery świeże i 40 gramów schłodzonego masła. Masło to jedyna forma nabiału, na którą sobie raz na jakiś czas pozwalam i która trzyma mi cukry. Uwielbiam olej z pestek dyni. Słoikami jadłabym masło z migdałów (uwielbiam Primaviki) czy tahini.
Potrafię codziennie na śniadanie wrąbać dwie paczki warzyw z Lidla. Jedyne co się zmienia, to rodzaj oleju, którym polewam michę tych warzyw. Odkryłam, że to tłuszcz nadaje smak. I tak, raz polewam olejem z awokado, innym razem z ostropestu (w zależności co znajdę w Biedronce, Lidl’u, Auchan czy Tesco). Wczoraj znalazłam w Auchan olej z krokosza, musiałam kupić.
Ostatnio byłam w Kolumbii, gdzie po raz kolejny doceniłam wolność życia bez insuliny. Lot, prawie cały dzień w podróży, zmiana czasu, a ja nie muszę się obawiać o cukry 😊
Podobną podróż miałam rok wcześniej do Stanów. Nie ukrywam, że wtedy byłam spanikowana, jak sobie poradzę. Pisałam o tym w Wakacje z cukrzycą.
Tym razem, nauczona doświadczeniem, do samolotu wzięłam cztery paczki warzyw z Lidl’a. Seler naciowy pokroiłam i włożyłam do woreczka z IKEA zapinanego na żyłkę. A w Kolumbii… cóż, jedno awokado wielkości głowy starczało mi na cały dzień.
Do tego ośmiornica z grilla z ulicy (tzw. street food) i tyle w temacie. Smażony banan jednak podniósł mi cukier. Ale tylko na chwilę, ponieważ od razu „wypływałam” go w Morzu Karaibskim. Mimo to, więcej już go nie jadłam.
Dawno nie robiłam badań związanych z moją cukrzycą Peptyd-C. Wystarczy, że kilka razy dziennie badam poziom moich cukrów. Jem nadal tak, jak jem. Nie mam niedoborów (jestem pod opieką Poradni Diabetologicznej i podstawowe badania krwi wykonywane są rutynowo). Dobrze się czuję. Mam energię, siłę. Na początku wszystkiego pilnowałam, bo sama nie wiedziałam, czy dobrze robię. Wynikami chciałam coś komuś udowodnić. W pewnym momencie zadałam sobie pytanie: ale po co? No i komu?
Przecież ja to robię dla siebie, tylko i wyłącznie. A tę kasę na badania wole wydać na kolejną lekcję kitesurfingu, która dostarczy mi więcej endorfin niż wynik z laboratorium. Obniży mi cukry. Da opaleniznę, fun, kontakt z równie zwariowanymi ludźmi.
Oczywiście, za jakiś czas zrobię sobie badania z czystej ciekawości. Uwielbiam patrzeć jak poziom moich przeciwciał maleje, a poziom witaminy D3 jest na takim poziomie, że nie wymaga już suplementacji.
Pozwoliłam sobie na życie we własnym osobistym tempie.
Najważniejsze, żeby uwierzyć, że:
Mam w planie napisać jeszcze parę rzeczy, chociażby obiecane po ostatnim wpisie (Gorsze dni) podanie mojej definicji „bycia gotową, żeby być zdrową”.
Jednak czy jest sens powtarzać ciągle w kółko to samo? Że jest super?! Że życie bez insuliny zewnętrznej z niskimi cukrami jest wykonalne, realne i piękne? Mimo cukrzycy typu I insulinozależnej?!
Z miłością do życia. Do życia z niskimi cukrami.
eMMa
"Sweet tooth"
lp.pw@htootteewsamme
Czytaj więcej: Dieta paleo | Paleo dla początkujących | Efekty diety paleo | Żywieniowe fakty i mity | Dieta na… | Paleo dla dzieci? | Styl życia paleo
Emmo, wielkie dzięki za wpisy! 🙂 Nie mogę doczekać się następnych 🙂
Emmo, dzięki za wpisy Twoje jedzenie przypomina mi protokół dr Wahls, Dietę Dobrych Produktów (dr Witoszek) i Paleo . Zastanawiam się nad tymi dietami lecz boję się za bardzo schudnąć. Znasz Ty lub inni jakiś mężczyzn, którzy są na takim odżywianiu i nie chudną w nieskończoność 🙂 ?
Simon, to ja dziękuję 🙂 Każdy boi się czegoś innego… Może pogadaj ze Szczepanem? Jest aktywny na forum i ma swoją stronę: cukrzyca1com.wordpress.com.
Emmo, a coś na temat herbat? Pijesz, polecasz jakieś?
Sabrino, im dalej w las tym więcej drzew… Kilka lat temu myślałam, że moje zmiany dietetyczne to będzie "tylko" odstawienie nabiału, zbóż, rotowanie produktów… W pewnym momencie doszłam do wniosku, że to jest neverending story 😀 Jestem teraz na etapie ograniczania kawy, zielonych i czarnych herbat, yerba… Na ten moment, nie będę się więcej rozpisywać. Jak tylko będę gotowa, aby coś więcej napisać, obiecuję, że to uczynię 🙂 pozdrawiam serdecznie
jestem Twoją fanką. Skąd bierzesz siłę na to wszystko i na te ograniczenia. Wszystko tkwi w głowie i właśnie tej głowie najtrudniej wszystko wytłumaczyć;(
Sabrina, bardzo dziękuję… takie komentarze jeszcze mnie onieśmielają… Zwłaszcza, że się potykam… Przewracam. Rzeczywiście, szybciej już wstaje, otrzepuję kolana i lecę dalej 🙂
Podobno, jak się ze sobą umówisz, tak będziesz miała 😛
Twój komentarz jest kolejnym, który daje mi zielone światło, żeby napisać coś więcej o psychicznej stronie cukrzycy. Może już pora.
Zmieniłam swoje życie o 180 stopni. Staram się spędzać czas z tymi, przy których ewoluuje i czuję się szczęśliwa. Unikam sytuacji, które "zabierają" mi energię. Obiecuję, że będzie o tym wpis, mimo, że paleosmak.pl to nie blog psychologiczny 😛
dla mnie jesteś bohaterką, koniecznie wpis motywacyjny!
PS "Podobno, jak się ze sobą umówisz, tak będziesz miała" jak to rozumieć?
Sabrino, a jak Ty to rozumiesz?
Emmo, właśnie kompletnie tego nie rozumiem. Sądziłam, że chodzi o to, iż jak się umówię ze sobą, że jem to co dla mnie dobre i sprawdzone to będę to respektować, ale szybko idę w złą stronę. Z utęsknieniem czekam na Twój wpis o motywacji.
Chciałabym wiedzieć jak np jeść dwa posiłki dziennie , pić tylko wodę i nie mieć poczucia straty, beznadziei tylko akceptację. Już kiedyś byłam w tym miejscu, nie było dla mnie problemem tak jeść i nagle straciłam motywację:(
Emmo, pisz dalej cokolwiek, bo Twój sposób pisania bardzo pomaga!
PS Nie jesz już 5 posiłków dziennie?
Pozdrawiam;)
Sabrino, bardzo dziękuję 😀
Rzeczywiście, po pięciu latach, coraz częściej są dni, że pudełeczka z dwoma posiłkami lądują w lodówce, na kolejny dzień. To wtedy, kiedy jestem mega wypoczęta, robię rzeczy na które mam ochotę i nie patrzę na zegarek. Czyli wakacje, urlop. Pozdrawiam serdecznie.
Emmo, dziękuję za wpis. Jak wyglada Twoja porcja warzyw z Lidla? Moglabys opisac czy zrobic zdjęcie? Pozdrawiam, Anna
Anno, bardzo proszę 🙂 Jedna paczka 170 gramowa albo 200 gramowa. Czasami wcinam dwie paczki na raz 😛 Najbardziej smakuje mi "Mix sałat Italiano" bo nie muszę wydłubywać marchewki. Ale biorę jak leci. W Tesco są paczki 350 gramowe. Czasami jem na raz, czasami nie mam ochoty i rozdzielam na dwa posiłki. Zależy, czy polewam olejem, czy jem tylko posypane solą. Najlepiej będzie, jak sama sprawdzisz, co Ci smakuje i trzyma cukry. Pozdrawiam
Czyli masz na mysli paczki salaty? A mrożonki?
Tak Anno, paczki sałaty. A co masz na myśli pisząc "mrożonki"? Jedynie mrożony szpinak trzyma mi cukry.
No bo dla mnie warzywa to wiecej niz salata. Rozumiem że ty tylko jesz liściaste, ogorki awokado i seler naciowy?
Dokładnie tak Anno. Ostatnio odkryłam cukinie na surowo. Wiem, że ze względu na układ autoimmunologiczny nie jest polecana, ale zjadłam kilka razy.