Pesto to pochodzący z północnych Włoszech sos składający się tradycyjnie z czosnku, bazylii, orzeszków piniowych, oliwy z oliwek i sera. Nie zawsze mamy pod ręką świeżą bazylię, a orzeszki piniowe mają zdecydowanie za dużo wielonienasyconych kwasów tłuszczowych (w większości omega-6). Możemy jednak zrobić zdrowszą (mniej omega-6 i z opcjonalnym serem), praktyczniejszą (bez świeżej bazylii) i smaczniejszą (z suszonymi pomidorami) wersję pesto.

Pesto to nie tylko sos do makaronu, jeśli lubisz ten smak, to znakomicie doprawi ono chleb paleo (np. niskowęglowodanowy), jajka na twardo, omlety, naleśniki paleo, majonez paleo, warzywa, sosy do sałatek albo mięsa, a nawet makaron z warzyw. Pesto możesz używać jako sos do warzyw na zimno pokrojonych w słupki (dobre na imprezy), ale dobrze też doprawia warzywa na ciepło, np. gotowane na parze.

Pesto z oliwek i suszonych pomidorów, przepis:

• oliwki bez pestek – zielone, czarne albo mieszane – szklanka
• suszone pomidory – 4 (z reguły 8 kawałków)
• orzechy nerkowca – garść (najlepiej nieprażonych)
• oliwa z oliwek – 4-6 łyżki

Opcjonalnie, do smaku:

• 2 ząbki czosnku
• 2 łyżki soku z cytryny
• łyżeczka suszonej bazylii
• sól (kłodawska lub himalajska) – szczypta
• kilka łyżek startego parmezana lub podobnego sera

Oliwki biorę ze słoika – z reguły najprostsze marynowane, same zielone albo mieszane – raz użyłem nadziewanych papryką i efekt był bardzo ciekawy. Suszone pomidory najlepiej kupić suche, a nie w zalewie z oleju słonecznikowego albo fałszywej oliwy z oliwek. Suche pomidory warto wymieszać wcześniej z łyżką wody i zostawić na chwilę, by zmiękły, a jak masz pomidory w oleju słonecznikowym, to je odsącz.

Oliwki, pomidory (jak namaczane w łyżce wody, to z tą wodą) i orzechy (z opcjonalnymi dodatkami) dajemy do blendera i miksujemy powoli dolewając oliwę, aż do osiągnięcia właściwej konsystencji. Potrzebna ilość oliwy będzie bardzo zależała od tego, z czym były oliwki (oliwa czy woda), czy pomidory były suche, czy w oleju oraz czy dodajesz ser. Ostrożnie z solą – oliwki i pomidory bywają bardzo słone, najczęściej nie trzeba w ogóle dodawać soli.

Przygotowanie zajmuje tylko kilka minut, a gotowe pesto możesz przechowywać w lodówce co najmniej kilka dni, choć niektórzy je trzymają w zamkniętym słoiczku nawet kilka tygodni. Ponieważ w składzie nie ma świeżej zielonej bazylii, możesz mieć wszystkie składniki pod ręką w domu i w błyskawicznie przygotować pesto, kiedy tylko przyjdzie na to ochota.

Zobacz też przepis na chleb, który w składzie zawiera to właśnie pesto: Chleb paleo śródziemnomorski.

Tradycyjne przepisy na pesto zawierają orzeszki piniowe, które nie dość, że są drogie, to jeszcze zawierają ogromne ilości tłuszczów wielonienasyconych omega-6 – aż 1/3 wagowo orzeszków piniowych to te niezdrowe tłuszcze. Orzechy nerkowca zawierają ponad 4x mniej tłuszczów wielonienasyconych (tylko 7,8 g w 100 g) i są do tego tańsze. Zależnie od jakości oliwy 100 g pesto będzie zawierać około 8 g tłuszczów omega-6 (a jak pomidory były w oleju słonecznikowym, to więcej) i tylko śladowe ilości roślinnych tłuszczów omega-3 – zachowaj więc umiar (czytaj więcej: Kwasy tłuszczowe omega-3, -6, -7 i -9).

Pesto nie zawiera wiele węglowodanów, przez co wpisuje się w dietę niskowęglowodanową i SCD. Na diecie FODMAP niedozwolony jest czosnek (który można pominąć, choć jest go tutaj tak mało, że nie powinno to być żadnym problemem), a suszone pomidory mogą być problematyczne w nadmiarze – umiar wskazany.

Niestety to pesto nie mieści się w protokole autoimmunologicznym ze względu na pomidory i orzechy, a i same oliwki, nawet jak nie są nadziewane papryką, to często maja jakieś niedozwolone przyprawy (np. chili).

Smacznego!

Czytaj więcej: Dieta paleo | Paleo dla początkujących | Efekty diety paleo | Żywieniowe fakty i mity | Dieta na… | Paleo dla dzieci? | Styl życia paleo